Dyskusja z panem Dąbrowskim przypomina rozmowę z patefonem, który odtwarza jedną płytę. Na okrągło. A przy tym płyta nieco już jest zużyta i trzaski górują nad melodią. Czytelnikowi, którego ten jałowy dyskurs nie nudzi się proponuję porównać obie zamieszczone w „Naszym Głosie” wypowiedzi p. Olgierda. Mają inne tytuły, ale głoszą tę samą treść, gładko i bez konkretów.
Nam potrzeba sukcesu…..
Żyjemy w bardzo ciekawych czasach. Wojna w Syrii . Wojna na Ukrainie. Afganistan. Francja. Wiele punktów zapalnych na świecie , gdzie masowo giną ludzie w walce o swoją wolność. W kraju polityka, polityka, polityka…. Aż się nie chce włączać telewizora. Ludzie w tym wszystkim pogubili się. Kłamstwo, nienawiść , zazdrość, już nie wiadomo kogo słuchać, komu ufać …….
Rok pełen sukcesów…….
To nie żart. Rok 2015 był pasmem sukcesów władzy samorządowej powiatu ostródzkiego. Może z tym „pasmem” przesadzam. Były wszak i ewidentne wpadki, ale przecież oczywistym dokonaniom zaprzeczyć się nie da i warto je wymienić, docenić i ocenić.
W przypadku przedstawicieli władzy sukces o charakterze ogólnym, chociażby powiatowym, wiąże się z sukcesami osobistymi. Czasami trudno je rozdzielić, a bywa też kłopot z nazwaniem. Wymieniając je zatem segregować nie będę. Oceńcie też sami.
Lądowisko, czyli dlaczego starosta blokuje Szpitalny Oddział Ratunkowy?
Podczas ostatniej sesji Rady Powiatu radny Kierozalski dostarczył przewodniczącemu Palińskiemu kserokopie pism, które nie docierały do Rady, chociaż do przewodniczącego były adresowane. Radni jeszcze się z nimi nie zapoznali, a lektura to niezmiernie ciekawa, zwłaszcza w kontekście wypowiedzi starosty Wiczkowskiego.
Winny Waszczyszyn, starosta cacy, czyli Ostródzianie, nic się nie stało….
Od początku tej kadencji główne działania zarządu powiatu ostródzkiego sprowadzają się do zacierania śladów działań zarządu poprzedniej kadencji i udowadniania, że osiem poprzednich lat to czas stracony i praprzyczyna wszelkich obecnych problemów, z którymi władza nie może sobie poradzić. Przypowieść o trzech kopertach traktowana jest przez starostę Wiczkowskiego i jego otoczenie, aż nazbyt dosłownie, co ujawnili dobitnie podczas ostatniej sesji Rady Powiatu, tworząc wykrzywiony obraz rzeczywistości rodem z Kafki. Czytaj więcej
Gra pozorów, a kowala powiesili…
Moje wezwanie o zwołanie sesji nadzwyczajnej w sprawie szpitala dało rezultat. Sesja została na wniosek radnych PiS zwołana. Panowie władza powiatowa będą się musieli wreszcie wytłumaczyć, (co ich pewnie boli), bo czynić to będą na żądanie swego koalicjanta. Boleć może bardziej, bo koalicjant powoli zaczyna rozumieć, że władzę wspiera, za władzę obrywa, ale wpływu na władzę nie ma. Co decyzja o zawieszeniu funkcjonowania szpitalnych oddziałów jasno wykazała. Tymczasem zgodnie z moim przewidywaniem kozioł ofiarny dał szyję.
Prawdy i półprawdy, czyli rozgrywka szpitalem
Jednym z powodów uruchomienia tej strony była potrzeba informowania o działaniach władz powiatu, zwłaszcza działaniach ukrytych przed mieszkańcami. A tych nie brakuje. Bo wbrew obrazowi „nic-nie-robienia” panowie starości jednak „pracują”. Ostatnio „popracowali nad szpitalem”, o czym nawet przedstawicieli naszej społeczności, w postaci radnych, a tym bardziej samych mieszkańców, powiadomić nie raczyli. Tylko uważny internauta mógł się dowiedzieć, że w szpitalu z dnia na dzień zawiesza się funkcjonowanie dwóch oddziałów i dwie przychodnie. I to o jakim znaczeniu: położnictwo i ginekologię (!) oraz chirurgię urazowo-ortopedyczną (!).
Podziękowań ciąg dalszy, czyli tyleś wart, ileś dał….
To parafraza sentencji Wielkiego Papieża Jana Pawła II, który mówił „Człowiek tyle jest wart, ile może dać drugiemu człowiekowi”. I dobry miernik wartości wybieranych do różnych ciał wybieralnych, w tym władz samorządowych, w tym na przykład Rady Powiatu.
Na początek: dziękuję!
Zastanawiałem się jak zacząć blog. Mógłbym zacząć od absurdalnych wypowiedzi obecnego starosty i jego współpracowników, którzy wolą atakować poprzednie władze powiatu, a przede wszystkim poprzedniego starostę, niż prezentować plany i zamierzenia, szukać rozwiązań problemów, które niesie z sobą każdy dzień. Mógłbym też zacząć od głupich prób zacierania dokonań poprzednich kadencji. Przyjdzie na to czas. Pierwszy wpis chciałbym poświęcić podziękowaniom.